ويژگي هاي توصيفي و اختلالهاي رواني مربوط:
مبتلايان به اختلال تبديلي ممكن است نسبت به نشانه هاي خود بي تفاوتي مفط داشته باشند وابستگي و ايفاي نقش بيمار هستند اختلالهاي رواني همراه عبارتند از اختلالهاي تجزيه اي، اختلالهاي افسردگي، عمده، اختلالهاي شخيصت نمايشي، ضد اجتماعي و وابسته.

اختلال درد:
ويژگي اصلي اختلال درد وجودي دردي است كه محور اصلي جلوه ي باليني را تشيكل مي دهد و به قدري شديد است كه مستلزم رسيدگي باليني است. اين درد موجب يا اختلال عمده در كاركرد اجتماعي شخصيت يا ساير زمينه هاي مهم توصيه مي شود.

ويژگي هاي توصيفي مربوط:
درد ممكن است جنبه هاي گوناگون زندگي روزمره را به شدت مختل كند بيكاري ناتواني و مشكلات خانوادگي اغلب در ميان مبتلايان به شكلهاي مزمن اختلال درد ديده مي‌شوند.
وابستگي به تركيبات افيوني يا سوء مصرف آن و وابستگيها به بنزود ديارپين  يا سوء مصرف آن ممكن است در نتيجه ي اقدامات درماني به وجود آيند. اختلال درد به ظاهر با سيار اختلالهاي رواني به ويژه اختلالهاي خلقي و اضطرابي همراه مي شود به نظر مي رسد درد فرض بيشتر با اختلالهاي افسردگي همراه است در حالي كه درد حاد بيشتر با اختلالهاي اضطرابي همراه مي شود.

اختلات بد شكلي بدن:
ويژگي بد شكلي بدن عبارت است از اشتغال ذهني با نوعي نقش در ظاهر فرد است.
اين نقص، يا حياتي است يا چنانچه نابهنجاري جسمي جزئي وجود داشته باشد منجر به دلواپسي مفرط مشخص مي شود. بيشتر مبتلايان به اين اختلال به خاطر زشتي خيالي خود ناراحتي بارزي احساس مي كنند. و اغلب اشتغالهاي ذهني را در به دشت دردناك «عذاب آور» يا در مخرب توصيف مي كنند. اختلالات بد شكلي بدن ممكن است با اختلال افسردگي عمده افسردگي عمده اختلال هزياني، هراس اجتماعي و اختلال وسواس فكري- عملي همراه شود.

اختلالات ساختگي:
ويژگي اختلالات ساختگي وجود نشانه هاي جسمي يا رواني است كه براي ايفا نقش بيمار به عمد ايجاد يا وانمود مي شوند اين قضاوت كه يك نشانه معين به عمد ايجاد مي شوند هم بر حسب شواهد آشكار و هم بر حسب رد ساير علل انجام مي‌گيرد.

اختلال ساختگي:
ويژگي اصلي اختلال ساختگي عبارت از ايجاد عمدي ملايم يا نشانه هاي جسمي يا رواني است. تصوير باليني ممكن است تقليد ماهرانه ي شكايتهاي ذهني (مانند، شكايتهاي از درد شكمي حاد بدون وجود درد) بيماريهاي خود ساخته (مانند، ايجاد آبسه از راه تزريق بزاق به داخل پوست) مبالغه شديد بيماريهاي جسماني پيشين (مانند، وانمود سازي صرع بزرگ توسط فردي كه سابقه ي پيشين اختلال صرع دارد) يا هر گونه تركيب يا شكلهايي از اين موارد را شامل باشد.

اختلالات تجزيه اي:
گسيخگي در كاركردهاي هوشياري، حافظه، تقويت يا درك محيط است.
و اختلالهاي آن به اين صورت است: 1 – يا دزدودگي تجزيه اي 2 – گريز تجزيه اي 3 – اختلال تجزيه اي 4 – اختلال مسخ شخصيت

1 – يادزدودگي تجزيه اي:
يك يا چند دوره ي ناتواني براي يادآوري اطلاعات شخصي مهم، بر حسب توانايي براي يادآوري اطلاعات شخصي مهم كه معمولاً داراي ماهيت آسيب زا يا فشار زا است، مشخص مي شود، كه به دليل گستردگي نمي توان آن را با فراموشكاري عادي توجيه كرد.

2 – گريز تجزيه اي:
بر حسب دور شدن ناگهاني و غير منتظره از خانه يا محل كار، همراه با ناتواني براي يادآوري گذشته خود و آشفتگي هويت شخصي يا كسب يك هويت جديد مشخص مي‌شود.

3 – اختلال هويت تجزيه اي (چند گانه):
بر حسب وجود او يا چند هويت يا حالتهاي شخصيتي متمايز مشخص مي شود كه به طور متناوب كنترل رفتار فرد را در اختيار او قرار مي گيرند و همراه با ؟؟؟ براي يادآوري اطلاعات شخصي مهم است كه به دليل گستردگي نمي توان آن را با فراموشكاري عادي توجيه كرد.

4 – اختلال مسخ شخصيت:
شامل دروه هاي پايداري مسخ شخصيت كه بر حسب احساس جدايي يا بيگانگي از خود مشخص مي شود مثلاً فرد احساس مي كند آدم ماشيني است.

اختلالات جنسي:
كه شامل كژكاري هاي جنسي، نابهنجاري هاي جنسي  و اختلالهاي هويت جنسي است. كژكاري جنسي شامل: اختلال ميل جنسي كم كار، اختلال بيزاري جنسي، اختلالهاي انگيختگي جنسي، اختلالهاي اوج لذت جنسي در زن، اختلالهاي اوج لذت جنسي در مرد، انزال زودرس، اختلال درد جنسي، اختلال هويت جنسي، مشخصه نابهنجاري جنسي وجود اميال، خيالپردازي ها، يا رفتارهاي جنسي برگشت كننده شديد است.

اختلالات خوردن:
آشفتگي شديد در رفتار خوردن مشخص مي شوند اين بخش بر دو تشخيص مشخص يعني بي اشتهايي عصبي و پرخوري عصبي است. بي اشتهايي عصبي: بر حسب خودداري از حفظ كمترين وزن بهنجار بدن مشخص مي شود. پرخوري عصبي بر حسب دوره هاي مكرر خوردن و بلعيدن و به دنبال آن رفتارهاي جبراني مانند استفراغ عمدي به مصرف نابجاي داروهاي ملين، مدرها، يا ساير داروها روزه داري هاي مشخص مي شود.

اختلالات خواب:
اختلالهاي خواب بر اساس سبب شناسي احتمالي در چهار بخش عمده طبقه بندي مي شود، اختلالهاي خواب اوليه، اختلالهايي هستند كه در آنها هيچكدام از سبب شناسايي ذكر شده در زير دخالت ندارند.

بدخوابي:
اختلال در آغاز، در تداوم خواب و در خواب آلودگي، زياد در مدت، كيفيت يا زمان خواب مشخص مي شوند.
اختلال خواب دوره ي شبانه روزي: يك الگوي پايدار يا عود كننده اي بي نظمي خواب است كه از هماهنگي بين نظام شبانه روزي درون زاد خواب بيداري و الزام هاي بيروني مربوط به زمان و مدت زمان و مدت خواب به وجود مي آيد.
تشخيص اختلال خواب دروه شبانه روزي با بايد براي آن دسته از جلوه هاي باليني كه آن فرد اختلال اجتماعي يا شغلي آشكار يا پريشاني بارز مرتبط با اختلال خواب دارد، اختصاص دادر. اشخاصي كه به واسطه ي اين حداقل براي معاينه مراجعه كننده اغلب از شدت يا پايداري نشانه هاي خود ناراحت هستند.

اختلال كابوس:
وقوع مكرر روياهاي وحشتناك است كه به بيدار شدن از خواب منجر مي شود. فرد در حين بيداري كامل هوشيار است. به طور كلي، كابوسها به صورت زنجيره اي گسترده، و طولاني از رويا رخ مي دهند و موجب اضطراب يا وحشت شديد مي شوند. كابوسها معمولاً با بيدار شدن، كه به بازگشت سريع هوشياري كامل و يك حس طولاني ترس يا اضطراب همراه است برانگيختگي خفيف خود مختار (تپش قلب) وجود داشه باشد و رفتار و نشانه‌هاي افسردگي و اضطراب در آنها شايع است.
اختلال و هشت خواب: وقوع مكرر دهشت هاي خواب است يعني بيدار شدن هاي ناگهاني در خواب كه معمولاً با فرياد ناشي از وحشت يا گريه آغاز مي شود. در طي اين رويدادع فرد به طور ناگهاني از خواب بيدار شده و همراه با يك ظاهر وحشت زده و وجود علايم خود مختار حاكي از اضطراب شديد (مانند تپش قلب تنفس سريع، سرخ شدن پوست، عرق كردن) فرياد كشيده و گريه مي كنند.

ويژگي هاي توصيفي:
اين رويداد معمولاً با فرياد زدن، جيغ كشيدن، گريه كردن همراه است فرد مبتلا ممكن است به طور فعال در برابر آغوش قرار گرفتئن و لمس شدن به وسيله ديگران مقاومت كند.

اختلال خوابگردي:
ويژگي اصلي اختلال خوابگردي دوره هاي مكرر رفتار پيچيده حركتي است كه در طي خواب آغاز مي شود و شامل بلند شدن از بستر و قدم زدن است. دروه هاي خوابگردي در طي خواب با موج كند آغاز مي شود و بنابراين، اغلب در طي ثلث اول شب رخ مي دهند. در طي دوره هاي خوابگردي احتمال دارد افراد صحبت كنند و يا حتي به سوالات ديگران پاسخ دهند. ولي با اين وجود صحبت آنها خفيف بوده و مكالمه ي واقعي، پديده اي نادرست است. در اين افراد ممكن است انزواي اجتماعي و يا مشكلات شغلي رخ دهد زيرا آنها از موقعيتهايي كه آنها را براي ديگران آشكار مي كند اجتناب مي نمايند.
ويژگي هاي توصيفي: محركهاي دروني (مانند مثانه ي متسع شده) يا محركهاي بيروني (مانند سر و صدا) همانند عوامل تنش زاي رواني- اجتماعي و مصرف الكل يا مواد آرام بخش، ممكن است احتمال يك دوره ي خوابگردي را افزايش دهند. اختلال خوابگردي در كودكان معمولاً با ساير اختلالهاي رواني همراه است.
اختلال كنترل تكانه: ويژگي اصلي اين اختلال ناتواني است مقاومت در برابر يك تكانه، سايق يا وسوسه براي انجام يك عمل است كه براي شخص يا ديگران زيان آور است.
اختلال انفجاري متناوب: كه با دوره هاي متمايز ناتواني براي مقاومت در برابر تكانه هاي پرخاشگرانه كه به حمله هاي جديد يا تخريب اموال منجر مي شود مشخص مي شود. ويژگي اصلي آن اختلال واقع دوره هاي متمايز ناتواني مقاومت در برابر تكانه هاي پرخاشگرانه است كه به اعمال تهاجمي جدي مرتبط مي شود.
ويژگي هاي توصيفي: ممكن است بين دوره هاي انفجاري علايم تكانشگري يا پرخاشگري فراگير وجود داشته باش. افراد داراي صفات خود شيفته، وسواسي هستند. اين اختلال به از دست دادن شغل، طلاق، تصادفات، زنداني شدن و چيزهايي از اين قبيل منجر مي‌شود.

اختلالهاي سازگاري:
پيدايش نشانه هاي شخصيت در پاسخ به يك عامل فشارزا كه در ظرف 3 ماه از آغاز اين عوامل رخ داده باشد اختلال سازگاري بايد در ظرف 6 ماه از بين رفتن عامل فشارزا بر طرف مي گردد.
ويژگيها: پريشاني ذهني يا اختلال در كاركرد مربوط به اختلالهاي سازگاري به صورت عملكرد خفيف در كار يا مدرسه ظاهر مي شود.
 
اختلالات شخصيت:
يك الگوي پايداري از رفتار و تجربه دروني است كه به انتظارات فرهنگي، به ميزان قابل ملاحظه اي مغايرت دارد، فراگير و انعطاف پذير است.

اختلال شخصيت پارانوئيد:
شامل الگويي از عدم اعتماد و سوء ظن به گونه است كه انگيزه هاي ديگران به عنوان انگيزه هاي كينه توزانه انگاشته مي شود.

اختلال شخصيت اسكيزوئيد:
شامل يك الگوي كناره گيري از روابط اجتماعي و دامنه ي محدوده بيان هيجاني است.

اختلال شخصيت اسكنيزوتايپي:
شامل يك الگوي از ناراحتي حاد در روابط صميمانه، تحريفهاي شناختي يا ادراكي و رفتارهاي عجيب و غريب است.

اختلال شخصيت ضد اجتماعي:
شامل الگويي از تخلف از قوانين و ناديده گرفتن حقوق ديگران است.

اختلال شخصيت مرزي:
شامل الگويي از بي ثباتي بين فردي، خودانگاره، عواطف و تكانشوري بارز است.
اختلال شخصيت نمايشي:
يك الگوي از هيجان پذيري و توجه طلبي افراطي است.

اختلال شخصيت خود شيفته:
يك الگويي از بزرگ منشي، نياز به تحسين است.

اختلال شخصيت اجتنابي:
شامل الگويي از بازداري اجتماعي، احساسهاي بي كفايتي و حساسيت بيش از اندازه به ارزيابي منفي است.

اختلال شخصيت وابسته:
الگويي از رفتار سلطه پذيري و وابستگي مربوط به يك نياز افراطي به تحت حمايت قرار گرفتن است.

اختلال شخصيت وسواسي- جبري:
شامل الگويي از اشتغال ذهني نسبت به نظم و ترتيب كمال گرايي و كنترل به بهاي از دست دادن انعطاف پذيري، گشاده رويي و كارآمدي است.